متخصص رسانه و یک رفتارشناس اجتماعی در نشستی به آسیب شناسی رویکرد تلویزیون در برنامه طنزی مانند «خنداونه» و شوخی هایی که در آن مطرح و مرجع می شود، پرداختند.
پخش این سری از برنامه «خندوانه» از شبکه نسیم جمعه شب ۱۶ شهریور به پایان رسید تا دوباره فصل جدید آن بعد از محرم و صفر روی آنتن رود. این فصل از «خندوانه» که پخش آن از ماه رمضان آغاز شده بود اگرچه با حضور عروسک جناب خان همراه بود اما چندان نتوانست در طول پخش مخاطبان را با خود همراه کند تا اینکه فصل جدید «خنداننده شو» با رقابت استعدادهای جدید آغاز شد؛ جوانانی که سنین آنها از ۱۷ سال شروع می‌شد و اغلب به دهه ۷۰ تعلق داشتند و از همان اولین شب‌های اجرای استندآپ کمدی ها، شوخی‌های مطرح شده با حاشیه هایی رو به رو شد.
این فصل از رقابت‌های استندآپ کمدی یا «خنداننده شو» همچون فصل قبل واکنش‌های مختلفی را به دنبال داشت. این واکنش‌ها و همچنین اتفاقاتی که در برنامه رخ داد باعث شد بیش از پیش اهمیت رسانه به عنوان یک مدیوم برای انتقال مفاهیم و آموزش جامعه مورد توجه قرار بگیرد. شوخی هایی که در «خنداننده شو» مطرح می شد تا جایی پیش رفت که بسیاری از منتقدان می گفتند دیگر نمی توانند این برنامه را در منزل و با خانواده و به ویژه بچه هایشان تماشا کنند. مراقبت نکردن از جوانانی که آشنایی درستی با رسانه ملی و حیطه تاثیرگذاری و وظایف آن نداشتند از دیگر انتقادهایی بود که به این بخش از «خندوانه» وارد شد و نقد و نظرها تا جایی پیش رفت که علی احمدی تهیه کننده و رامبد جوان مجری برنامه «خندوانه» نشستی رسانه ای تدارک دیدند و سعی کردند به برخی از سوالات اهالی رسانه جواب دهند که البته بخشی از این پاسخگویی شکل طعنه به خود گرفت. از دیگر موضوعاتی که در آن نشست مورد پرسش قرار گرفت مسایل مالی و ابهامات آن بود که به آنها نیز پاسخ روشنی داده نشد.
با توجه به اینکه در فاصله ماه های محرم و صفر دست اندرکاران «خندوانه» در تدارک سری جدید برنامه هستند این فرصت مهیا است که یکی از پربیننده ترین برنامه های تلویزیون برای رفع نواقص و تقویت نقاط قوت خود بیشتر تلاش کند و در این میان مطلع شدن از نظرات کارشناسان مختلف یکی از راهکارهاست.
گروه هنر خبرگزاری مهر طی نشستی با امیر عبدالرضا سپنجی استادیار دانشگاه و متخصص حوزه رسانه و مجید ابهری متخصص رفتارشناسی اجتماعی درباره طنز در صداوسیما، «خندوانه» و همچنین رویکردهای این برنامه به گفتگو پرداخت.
مشروح این نشست را در زیر می‌خوانید:
*«خندوانه» در فصل اخیر دوره جدیدی از استندآپ کمدی‌ها را برگزار کرد که در فرآیند آن حواشی و نکاتی را هم شاهد بودیم که می‌توان به آسیب شناسی آنها پرداخت، اما ابتدا می‌خواهم نظر دو بزرگوار را درباره اهمیت طنز و شوخی و سرگرمی‌بدانم تا وقتی از آسیب شناسی شوخی‌های سطحی در تلویزیون حرف می‌زنیم، این شائبه پیش نیاید که رویکرد ما مخالفت با طنز و کمدی و شادی است.
مجید ابهری: اخبار گرانی و تورم و مشکلات اقتصادی هر لحظه به مردم تنش‌های روحی و روانی وارد میکند و نوعی تلخی در جامعه پیدا شده که باعث شده همه در به در به دنبال نشاط اجتماعی و سرگرمی باشند. در اینجا نقش تلویزیون، رسانه و هنرمندان بسیار دشوارتر می‌شود زیرا خنداندن جامعه ای که خود در طنازی صاحب سبک است بسیار سخت است و از سوی دیگر کار در اینجا با خنداندن مردم در اروپا و آمریکا که از رفاه برخوردارند و به راحتی شاد می‌شوند، فرق دارد.
یکی از علل گرایش مردم به اعتیاد، فرار از خانه، خودکشی و...، افسردگی است و طنز و برنامه‌های سرگرم کننده می‌توانند با چنین آسیب‌هایی مقابله کنند و نوعی پیشگیری بوجود آورندمن به عنوان یک روانشناس اجتماعی باید تاکید کنم که طنز در جامعه ای مثل جامعه ما از نان شب هم واجب تر است. یکی از علل گرایش مردم به اعتیاد، فرار از خانه، خودکشی و...، افسردگی است و طنز و برنامه‌های سرگرم کننده می‌توانند با چنین آسیب‌هایی مقابله کنند و نوعی پیشگیری بوجود آورند. طنز می‌تواند به عنوان یک درمان برای بسیاری از مخاطبان به کار رود و راهکار بسیار مناسبی است که می‌تواند برای سلامت جسم و جان استفاده شود با این حال برای خنداندن چنین مردمی‌هم باید چارچوب‌هایی را رعایت کرد و با هر شیوه ای نمی‌توان مخاطب را خنداند.
